Archiwum dla maja 2019
Chronią Kościół przed papieżem?
30 kwietnia 2019 roku na stronach portalu Life Site News został opublikowany list otwarty "19 osób z tytułami akademickimi" zrzeszonych w organizacji Better Church Governance (Ku Lepszemu Zarządzaniu w Kościele). W liście tym wzywają biskupów katolickich do wymuszenia na papieżu Franciszku abdykacji lub podjęli "odpowiednich działań" w celu odsunięcia go od pełnienia tak zaszczytnej funkcji. Informację tę szybko podchwyciły polskie media związane z Kościołem katolickim: Tygodnik Powszechny, publiczna TVP, portal Gość Niedzielny.
Tekst oryginalny listu.
"Amoris Laetitia"
Autorzy listu otwartego, duchowni i osoby świeckie apelują do biskupów, by ci "upomnieli" papieża i zażądali od niego "wyrzeczenia się herezji". W ten sposób chcą uchronić Kościół katolicki przed papieżem Franciszkiem. Zarzuty stawiane przez autorów listu dotyczą ekumenicznego wspólnego oświadczenia, w którym papież Franciszek wspólnie z luteranami opublikował 19 marca 2016 roku. W oświadczeniu papież Franciszek podziękował luteranom za "teologiczne dary reformacji".Otwarcie na modernistyczne podejście do Kościoła katolickiego, pochylenie i pogodzenie się nad słabościami wiernych, a przede wszystkim akceptacja reform Marcina Lutra przelała czarę goryczy sygnatariuszy listu .
Kanon 212.3 Kodeksu Prawa Kanonicznego
Autorzy listu powołują się na kanon 212.3 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Rozdział ten mówi o prawach i obowiązkach wiernych. Zgodnie z nim "Stosownie do posiadanej wiedzy, kompetencji i zdolności, jakie posiadają, przysługuje im prawo, a niekiedy nawet obowiązek wyjawiania swojego zdania świętym pasterzom w sprawach dotyczących dobra Kościoła, oraz – zachowując nienaruszalność wiary i obyczajów, szacunek wobec pasterzy, biorąc pod uwagę wspólny pożytek i godność osoby – podawania go do wiadomości innym wiernym".Zdaniem autorów listu sprawę domniemanych herezji powinna rozstrzygnąć Kongregacja Nauki i Wiary, która zajmuje się głoszeniem i obroną wiary katolickiej.
Haki na papieża
Już wcześniej różne zarzuty były kierowane pod adresem papieża Franciszka. Podobnie jak Jan Paweł II jest on przybyszem z dalekiego kraju. "Obcym wśród swoich." Pewnie dlatego od początku próbowano coś znaleźć. Na początku usiłowano uwikłać papieża Franciszka w działania junty wojskowej w Argentynie. W 2013 roku w mediach pojawiały się artykuły w stylu "Bergoglio wiedział, co się dzieje w Argentynie, ale milczał". Były insynuacje, że papież mógł odegrać niejasną rolę w uprowadzeniu przez wojskowe władze dwóch podlegających mu księży.Podobną aferą wokół papieża Franciszka miało być krycie sprawy domniemanej pedofilii kardynała Theodore McCarricka. Sprawę nagłośniły włoskie i amerykańskie media. Kardynał miał mieć "duży wpływ" podczas jego konklawe, a Franciszek miał mu się za to "zrewanżować".
W ten sposób na wszelki wypadek zbierano różne haki na papieża z Argentyny.
Utracone zaufanie establishmentu
Gdy na początku pontyfikatu, podczas jednej z homilii papież Franciszek skrytykował bogatych katolików, którzy nie płacą godnych pensji swoim pracownikom, mówiąc "lepiej być ateistą niż takim katolikiem" zaczęły pojawiać się pierwsze krytyczne wypowiedzi na jego temat."To nie katolicy, to faryzeusze" - odpowiadał papież.
Próbowano nawet ograniczyć dostęp papieża do mediów.
Był to okres, gdy na jaw wyszły sprawy prania brudnych pieniędzy w Watykanie. Nasze media katolickie zaraz zaczęły litować się nad Benedyktem XVI, pisząc że niepotrzebnie abdykował. "Jak bardzo Benedykt musi cierpieć z powodu tego, co dzieje się dzisiaj w Kościele!" Potem na jaw zaczęły wychodzić afery pedofilskie, a Kościół katolicki pogubił się bez jednego wspólnego stanowiska.
W Polsce pontyfikat papieża Franciszka przeciwstawiano świętości Jana Pawła II. Nadchodzi "dewojtylizacja" Kościoła! - pisano w kontekście anegdot wypowiadanych przez Franciszka na temat JP II. Nauczanie papieża Polaka na temat małżeństwa i rodziny (choć wyrasta ono z całej Tradycji Kościoła) przestało być aktualne!, czytamy w Manifeście Wiary kard. Gerhard Muellera.
7 heretyckich stanowisk papieża Franciszka
W 2017 roku grupa 62 duchownych i świeckich z 20 krajów opublikowała 25 stronicowy dokument "Correctio Filialis de haeresibus propagatis" (Synowska korekta dotycząca szerzenia herezji). Zajmują w nim swoje stanowiska dotyczące małżeństwa, życia moralnego i przyjmowania sakramentów, różne od tego co rekomenduje papież Franciszek w Posynodalnej Adhortacji Apostolskiej Amoris Laetitia z 2016 roku. Zdaniem sygnatariuszy dokumentu szczególnie naganne jest aprobowanie przez papieża przekonania, że posłuszeństwo prawu Bożemu może być w pewnych sytuacjach niemożliwe, albo niezbyt pożądane, a Kościół może w pewnych sytuacjach je zaakceptować, tak by nawet cudzołóstwo było uważane za możliwe do pogodzenia z faktem bycia katolikiem praktykującym. Zarzucają oni takiemu stanowisku Franciszka, uleganie wpływom modernizmu, czyli przekonania, że Bóg nie przekazał Kościołowi prawd ostatecznych oraz wpływom idei Marcina Lutra.Obrońcom Kościoła katolickiego najbardziej przeszkadzała możliwość ponownego zawierania związków małżeńskich przez rozwodników, udzielania im komunii świętej oraz relatywizowanie i subiektywne podejście do pojęcia grzechu i rozgrzeszenia.
"Chrześcijanin wierzący może mieć pełną wiedzę o boskim prawie i dobrowolnie zdecydować się na złamanie go w poważnej sprawie, ale nie być w stanie grzechu śmiertelnego w wyniku tego działania."
Co ciekawe duchowni tak szybko reagują na sprawy rozwodników, a jednocześnie sprawozdania odnośnie skali afery pedofilskiej w Kościele katolickim odkładają na lata następne. Cały ciężar upadku moralnego Kościoła katolickiego przenoszą na papieża Franciszka. Tym samym czynią szum medialny, który zagłuszy prawdziwy problem Kościoła katolickiego.
Papież Franciszek, a dr Marcin Luter
Ciężko nie oprzeć się wrażeniu, że papież Franciszek jest atakowany za poddawanie się argumentom rozważań teologicznych dr Marcina Lutra. Zgodnie z nauczanie Lutra małżeństwo nie jest sakramentem świętym. Ciężko jest więc je złamać w ciężarze grzechu ciężkiego. Przecież nawet i dziś w Kościele katolickim rozwód, za odpowiednią opłatą, może być uzasadniony. Natomiast dostąpienie do Stołu Pańskiego nie jest zaszczytem dla wybrańców, których "upatrzył sobie" kapłan. To Pan Bóg rękami duchownego udziela nam Sakramentu.Co się tyczy grzechu, to człowiek i tak nie jest w stanie poznać i wypowiedzieć wszystkie grzechy swoje zarówno te, które dokonał świadomie, czy nie świadomie. Nawet jeżeli dokonał je świadomie, wbrew nauce Kościoła, to jak czytamy w Piśmie Świętym: jest osobą grzeszną! Samo jego autentyczne podążanie w Chrystusie w kierunku wiary już stanowi o byciu w łasce uświęcającej. Stąd właśnie bierze się potrzeba naprawy życia i oczyszczenia z grzechu, które przychodzi wraz z dostąpieniem do Stołu Ojca. Jaka to herezja, skoro to wszystko można znaleźć w Biblii!
Odrzucenie tych prawd prowadzi do zakłamania i hipokryzji. To na tych rozważaniach filozoficznych dr Marcin Luter zbudował podwaliny do reformy kościoła katolickiego. To wszystko znajdziemy przecież w Piśmie Świętym. Tylko, że Kościół katolicki nie przyjął tego do swojej świadomości, a Luter przyczynił się do powstania kościołów protestanckich.
Teraz papież Franciszek zrobił krok w kierunku ekumenicznego pojednania chrześcijan we wspólnym Apostolskim Kościele Powszechnym.
Argumenty sygnatariuszy listu
List z 30 kwietnia 2019 roku jest kontynuacją "Correctio Filialis de haeresibus propagatis" z 2017 roku. Zarzuty sygnatariuszy odnoszą się ponownie do różnych stanowisk jakie wygłasza papież Franciszek, a które są sprzeczne z wiarą katolicką. Zarzuca mu się popieranie hierarchów kościelnych, którzy wykazali wyraźny "brak szacunku dla wiary i moralności Kościoła (katolickiego)". W ten sposób sugeruje się, że być może otoczenie papieża jest wszystkiemu winne.Chcą izolować papieża od zaufanych doradców, rozumiejących cele tego pntyfikatu. Dalej czytamy, że "słowa i działania papieża Franciszka oznaczają odrzucenie katolickiej nauki o małżeństwie i pożyciu płciowym, o prawie moralnym, łasce i przebaczeniu grzechów". Ma miejsce "ochrona i promocja duchownych, którzy odrzucają katolickie nauczanie o małżeństwie, aktywności seksualnej i prawie moralnym, nawet, gdy duchowni osobiście naruszają prawo moralne i cywilne w straszliwy sposób". Takie podejście doprowadziło do "jednego z najgorszych kryzysów w historii Kościoła katolickiego”. Tak jakby papież Franciszek miał odpowiadać za to co z Kościołem katolickim dzieje się od dziesięcioleci, a nawet setek lat.
Pucz w Watykanie
Na oskarżeniu o herezję sygnatariusze listu się nie zatrzymują. W poprzednim liście prosili o odwołanie herezji. Teraz przy braku podporządkowania się ich żądaniom, oczekują abdykacji lub wręcz usunięcia papieża przez biskupów. Zwracają się do biskupów świata:"Uznajemy z wdzięcznością, że niektórzy z was potwierdzili prawdy sprzeczne z herezjami, które wymieniliśmy, lub też ostrzegli przed poważnymi zagrożeniami zagrażającymi Kościołowi w tym pontyfikacie". (...) "Jeśli – niech Pan Bóg broni! – Papież Franciszek nie podejmie prawdziwej pokuty w odpowiedzi na te napomnienia, prosimy, abyście wypełnili swój urzędowy obowiązek oświadczenia, że dopuścił się on kanonicznego przestępstwa herezji i musi ponieść kanoniczne konsekwencje tej zbrodni".
W liście nie określa się jak ma zostać usunięty papież. Czy ma to być głosowanie i zdecyduje większość, czy wystarczy, że zdecydują o tym kilku najbardziej wpływowych biskupów. Na razie zachęca się biskupów i księży, do wypowiedzenia posłuszeństwa Watykanowi:
"Dlatego apelujemy do was, jako naszych duchowych ojców, wikariuszy Chrystusa w waszych jurysdykcjach, a nie wikariuszy Biskupa Rzymskiego, publicznie upominajcie papieża Franciszka, aby wyrzekł się herezji, które wyznał. Te heretyckie przekonania, zachowanie Papieża w odniesieniu do siedmiu twierdzeń zaprzeczających prawdzie objawionej przez Boga, wspomniane na początku niniejszego Listu, uzasadniają oskarżenie o przestępstwo herezji, bez wątpienia promuje on i szerzy heretyckie poglądy na te punkty. Promowanie i szerzenie herezji dostarcza wystarczających podstaw do oskarżenia o przestępstwo herezji, dlatego też biskupi mają zbyt wiele powodów, by poważnie traktować oskarżenie o herezję i próbować zaradzić tej sytuacji ".
Papież jest papieżem tylko wtedy, gdy głosi Prawdę o Panu Jezusie!
Podważenie autorytetu papieża stało się faktem. Każdy ksiądz może już krytykować do woli papieża. Pojawiają się coraz ciekawsze argumenty. "Papież jest papieżem tylko wtedy, gdy głosi Prawdę o Panu Jezusie!". Brak tylko najważniejszego stwierdzenia. Kiedy to co głosi Papież jest prawdą? Kto ma o tym decydować? Przecież głową Kościoła katolickiego ciągle jest papież Franciszek. Do krytyki papieża włączają się "katolickie" media i partie polityczne. Przedstawiają się jako obrońcy wiary katolickiej. Głoszą, że obrona Kościoła katolickiego jest patriotycznym i powszechnym obowiązkiem obywateli. Przykładem może być niedawna wypowiedź Marine Le Pen, o słowach papieża w kontekście imigrantów:"Odbieram je źle, ponieważ nie dotyczą już one miłosierdzia, które oczywiście powinien promować i co jest jego rolą. Ale on stara się narzucić narodom to, co powinny robić w kwestii imigracji, a to nie jest jego rolą. W tym momencie wychodzi on poza swoją rolę. My, jako politycy wybrani przez naród, nie mamy prawa wtrącać się w to, w jaki sposób kieruje on Kościołem. Ale też papież nie może ingerować w wybory polityczne podejmowane przez naród, on powinien je zaakceptować. A jeśli narody nie chcą już przyjmować imigrantów, ponieważ są przesycone ich obecnością (…) to nie mogą przyjąć większej liczby imigrantów. I tu papież powinien pozostać przy swojej roli".
Cesarzowi co cesarskie, Bogu co boskie. Tylko dlaczego narodowcy i nacjonaliści nazywają się katolikami?
Ciężko powiedzieć, czy celem tych działań mają być kolejne krucjaty, czy powołanie policji wyznaniowej jak w państwie islamskim. Z pewnością obecnie ujawniły się silne tendencje decentralizacji władzy w Kościele katolickim i odejście od Stolicy Piotrowej jako centrum zarządzania Kościołem.
Ku Lepszemu Zarządzaniu w Kościele
Czym jest organizacja Better Church Governance (Ku Lepszemu Zarządzaniu w Kościele)?Jak podaje "Tygodnik Powszechny" nr 13/2019 organizacja Better Church Governance jest świetnie zorganizowana i zasobna w środki finansowe instytucją. Działa w niej (między innymi) czterdziestu wysoko wykwalifikowanych specjalistów od PR, mediów, psychologii, politologów. Dziesięciu z nich to wysocy agenci FBI. Nic dziwnego, że łatwo zbudowali lobby do walki z papieżem Franciszkiem. Współczesnymi metodami dobrze nam znanymi ze świata polityki, przy pomocy manipulacji, dezinformacji i wojny psychologicznej. W ten sposób chcą wymusić na papieżu Franciszku abdykację, jak to zrobił Benedykt XVI.
Na różnym poziomie prowadzą działania zmierzające do wykazania korupcji i prania brudnych pieniędzy w Watykanie. Były nawet insynuacje o związki Watykanu z mafią i organizacjami terrorystycznymi. Zbierają haki na kardynałów-elektorów i personel Franciszka. Uwypuklają każdą kontrowersyjną zmianę w Kościele katolickim. Budują intrygi dotyczące postaw moralnych i obyczajowych osób zamieszkujących za Spiżową Bramą. Sterują antagonizmami przeciwstawiając sobie różne grupy interesów i sympatyków różnych rozwiązań. W ten sposób chcą podważyć główne idee ekumenizmu jakimi przewodził Jan Paweł II, a kontynuuje papież Franciszek.
Po co to robią?
Ciężko ocenić ich intencje. Może jest to strach przed ujawnieniem pełnego spektrum skandali pedofilskich. Tego, że odrzucenie celibatu uwypukli ich skłonności seksualne. Może jest to sprawa przepływu pieniędzy. Zemsta za wyprowadzenie nadużyć finansowych do jakich dochodziło w ubiegłych latach...Z pewnością lobby antypapieskie czyni Kościół katolicki skostniałą, niereformowalną bryłą, która niepostrzeżenie porzuca zwierzchnictwo Watykanu i zmierza do decentralizacji.
Oczywiście sama decentralizacja nie jest czymś złym. Kościoły protestanckie od 500 lat świetnie się z tym czują.
Jak to będzie wyglądać w przypadku Kościoła katolickiego trudno przewidzieć.
Z pewnością oddalamy się od wizji zjednoczenia Kościoła Powszechnego jaką miał Ojciec Pio.
Krytyka Papieża jest grzechem
W tym miejscu należy przypomnieć, że dla społeczności Kościoła katolickiego krytyka Papieża, wybrańca na Stolicy Piotrowej jest grzechem. Przypomina nam o tym herb Watykanu. Tylko Papież ma Władzę Kluczy nadaną mu z łaski Boga. Nie mają go błaznujący politycy podpierający się chwilowo głosującym na nich suwerenem. Tym bardziej nie mają dziennikarze, czy duchowni, których obowiązuje hierarchiczna struktura Kościoła.Faryzeusze XXI wieku zamiast starać się zrozumieć bardzo mądre przesłanie papieża Franciszka, szykują rozłam w Kościele katolickim, nad którym i tak nie będą w stanie zapanować.
"A ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go. I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie." Ew. Mateusza 16.18-19
#papieżfranciszek #jan pawełII #lifesitenews #betterchurchgovernance #tygodnikowszechny #GośćNiedzielny #kościółkatolicki #luteranie #drmarcinluter #amorislaetitia # kongregacjanaukiiwiary #prawokanoniczne #władzakluczy #watykan #stolicapiotrowa #7 herezji
Aranżacja ogrodu. Hortensja
O Japonii mówi się, że jest to kraj kwitnącej wiśni. Jednak tak naprawdę to kraj kwitnącej hortensji. Trudno w to uwierzyć, ale dżdżysta Japonia to naturalne środowisko dziko rosnących hortensji. Porastają one lasy, łąki i przydomowe ogrody. Ich wielkość dochodzi do 4 metrów wysokości, ale zazwyczaj rosną na wysokość dwóch metrów. Zaczynają kwitnienie w czerwcu, gdy tylko rozpocznie się pora monsunowa. Kwitną do końca września napełniając różnymi barwami krajobraz.
Co ciekawe hortensja to kwiat-kameleon. Jego barwa zmienia się w zależności od kwasowości gleby, ale również od pory roku. To krzew ozdobny niemal całoroczny. Cieszy nasze oko, gdy na suchych zeszłorocznych pędach pojawiają się pąki przyszłych kwiatów. Gdy rozwijają się nowe gałązki, a nad nimi pojawiają zielone kwiatostany. Jak już zakwitną pozostają w niezmienionej formie przez całe lato, aby na jesieni zapłonąć złotem i czerwienią. Na zimę kwiaty schną na brązowo, a romantycznej scenografii dodaje im szron i mróz. Tak przez całą zimę zastygną w oczekiwaniu na kolejny rok.
Stolicą hortensji jest Kumano Nachi Taisha. To miejsce pielgrzymek turystów, w którym co roku 14 czerwca odbywa się Festiwal Hortensji. To tu kwitnie stary japoński gatunek hortensji zwany ”hime ajisai”, który ma piękny niebieski kolor, znany jako Meigetsu-in. To tam krzewy hortensji osiągają wysokość 4 metrów. W centralnym placu Kumano rośnie 2500 krzaków hortensji.
Czy hortensja jest kuzynką jaśminu?
Hortensja należy do rodziny hortensjonowatych. Obejmuje 9 rodzai i 270 gatunków różnych roślin. Są to głównie rośliny krzewiaste. Chociaż pochodzi z Japonii, znana była również w Ameryce Północnej, Środkowej. Również dziko rosnąca hortensja występowała wzdłuż Andów w Ameryce Południowej. Do rodziny hortensjonowatych należy również żylistek i bardzo popularny u nas jaśminowiec.
Hortensja Oamacha
Na świecie mamy 35 gatunków hortensji. W Polsce najczęściej wyróżniamy hortensję bukietową, krzewiastą, ogrodową i pnącą. W ostatnich latach pojawiły się i inne gatunki: hortensja dębolistna, miękkowłosa, piłkowana. Hitem sezonu jest Oamacha - hortensja herbaciana. To niezwykle barwna odmiana hortensji. Drobne różowe kwiaty i winno-czerwony kolor liści na jesieni nie jest jej jedyną zaletą. Oamacha jest znaną rośliną, którą używano jeszcze w czasach, gdy nie znano cukru. Liście tej hortensji są słodkie i służą do zaparzania herbaty o niezwykłych własnościach leczniczych.
Hortensja jest również odporna na mrozy
Oprócz tego, że hortensja zdobi nasz ogród przez cały rok, szybko się rozrasta i w większości gatunków doskonale przetrzymuje zimę. Jest odporna na mrozy nawet do -20°C . Niektórzy owijają na zimę hortensję geowłókniną, jednak nie zawsze przynosi to korzystny skutek. Bywa, że owinięta na zimę hortensja łatwo traci pąki kwiatowe, które i tak rzadko przemarzają w zimie.
Krzew uniwersalny?
W Polsce hortensję możemy uprawiać zarówno w gruncie jak i w doniczkach do dekoracji balkonów, tarasów czy mieszkań. Charakterystyczne dla hortensji są okazałe, różnobarwne kwiatostany: białe, zielonkawe, różowe, fioletowe, czerwone oraz niebieskie. Osiągają one w zależności od gatunku od 0,5 do 8 m wysokości. W doniczkach zazwyczaj nie przekraczają 1 metra.
Sekrety hortensji
Głównym sekretem w hodowli hortensji jest to czy kwiatostan powstaje na pędach starych, zeszłorocznych, czy na nowych pędach, tegorocznych. To decyduje co do sposobu pielęgnacji hortensji. W pierwszym przypadku nie wolno usuwać starych pędów, bo nie będziemy mieć kwiatów, a roślina będzie przez całe lato chorować. W drugim stare pędy usuwamy. Mogą też być hortensje, w których kwiaty rosną i na starych i na młodych pędach. W takim przypadku lepiej nie usuwajmy samemu starych pędów, jedynie te co same uschną i odpadną na jesieni.
Innym sekretem hortensji jest odpowiednio dobrane stanowisko. Nie może być ono na ciągłej ekspozycji słonecznej, ale również nie w miejscu zacienionym. Brak słońca powoduje, że pąki kwiatowe są mniej liczne i mniejsze.
Hortensję należy podsypać korą sosnową, a w jej towarzystwie najlepiej czują się drzewka iglaste, tuje, wrzosy czy bukszpan. Można też na jesień podłożyć kilka gałązek z igliwiem.
Hortensja ogrodowa
Hortensję ogrodową sprowadzono do Polski z Japonii i Korei. Jest to najbardziej popularny gatunek z wieloma odmianami. W Japonii osiąga wysokość 4 metrów. W literaturze znajdziemy opinie, że jest to odmiana źle znosząca mrozy. Niektórzy twierdzą, że nie nadaje się do sadzenia w glebie w naszym klimacie, a jedynie do hodowli doniczkowej. Trzeba je zabezpieczać na zimę geowłókniną.
Naszym zdaniem nie wszystkie.
O kolorach hortensji ciężko jest rozmawiać bo jak już wspomnieliśmy wszystko zależy od kwasowości gleby. To nawet powoduje zabawne sytuacje. Pewnego roku znajoma wzięła od nas rozsadę ciekawej kolorystycznie hortensji. U nas była niemal chabrowa. Gdy znajoma zasadziła ją w swoim ogródku zakwitła jej w następnym roku na biało!
Kwiatostan hortensji ogrodowej jest kulisty wypukły. Liście krzewu są eliptycznie jajowate.
Hortensja ogrodowa kwitnie przez całe lato od czerwca do sierpnia. Kwiaty i liście zmieniają kolorystykę na jesieni. Kwiaty przybierają kolor różowy, a liście czerwienieją.
Zalążki kwiatów powstają na pędach zeszłorocznych (ale również na nowych). Ogrodnicy zalecają jedynie na wiosnę usuwanie pędów przemarzłych i uszkodzonych. My robimy to jedynie jesienią.
Hortensja dębolistna
Hortensja dębolistna to krzew który przybył do nas z wschodniej części Ameryki Północnej. Osiąga 1,5 m wysokości, a jego liście wyglądają tak jak liście dębu. Są bardzo dekoracyjne zwłaszcza jesienią, gdy zmieniają swoją barwę, początkowo na czerwony, a potem, na brązowy kolor. Hortensja dębolistna kwitnie nieco później od ogrodowej. Okres kwitnienia rozpoczyna się pod koniec lipca i trwa do września. Najczęściej ma kwiaty białe w kształcie stożka. Kwitnie na starych pędach, które jedynie selekcjonujemy na wiosnę z tych co są uszkodzone lub przemarznięte.
Hortensja bukietowa
Hortensja bukietowa pochodzi ze wschodniej Azji. Można ją spotkać na wschodzie Chin, Japonii, ale również na mroźnym i śnieżnym Sachalinie. To również wysoki krzew. W Azji osiąga wysokość 4 metrów, ale i u nas dorasta do 2 m. W przeciwieństwie do poprzednich hortensji kwiaty pojawiają się wyłącznie na nowych pędach. Dlatego nie grozi jej przemarznięcie starych pędów w zimie.
Kwitnie późno, w sierpniu i we wrześniu. Są odmiany w formie drzewka. Przykładem może być Grandiflora Hydrangea. Kwiatostan jest duży, zazwyczaj stożkowaty, ale w przypadku Grandiflory kulisty wypukły. Kwiaty są w kolorze białym, który przechodzi z czasem w kolor różowy, a jesienią czerwony. Liście mają kształt jajowaty o ostrych końcach.
Hortensja krzewiasta
Hortensja krzewiasta przypomina nieco hortensję bukietową. Z tą różnicą, że ma cieńsze i bardziej delikatne pędy. Podobnie jak hortensja dębolistna pochodzi ze wschodnich rejonów Stanów Zjednoczonych. Krzew dorasta do wysokości 2 metrów i jest jednym z najbardziej mrozoodpornych gatunków. Dlatego świetnie nadaje się do uprawy w naszym klimacie. Kwitnie od lipca do połowy września. Kwiatostan cechuje olbrzymi rozmiar, o kulistym kształcie i średnicy ok. 20 cm. Kwiaty mają kolor biały o zielonkawym odcieniu. We wrześniu ich barwa zmienia się na różowo. Hortensja krzewiasta ma eliptyczne, duże, jasnozielone liście o ząbkowatych brzegach. Kwiaty tworzą się na nowych pędach. Cięcie pędów na wiosnę.
Hortensja kosmata
Hortensja kosmata to jedna z najokazalszych odmian. Pochodzi ze środkowych Chin, gdzie osiąga wielkość do 4 metrów wysokości. Nawet w Polsce dorasta do wysokości 3 metrów. Krzew rozrasta się poprzez system korzeniowy. Dlatego przy wyborze miejsca do uprawy musimy o tym pamiętać.
Roślina tworzy grube i sztywne pędy porośnięte gęstymi, kosmatymi włoskami. Z czasem zmienią się w łuszczącą się korę. Liście są lancetowate ciemnozielone. Hortensja kosmata ma dorodny kulisty kwiatostan o średnicy 30 cm. Kwiaty są w kolorze niebieskim lub fioletowym. Na obrzeżach kwiatostanu rosną białe kwiatki o średnicy 3-5 cm.
Hortensja kosmata kwitnie w okresie sierpnia i września. Ilość kwiatów zależy od odpowiedniego, regularnego nawożenia. Dodatkowo gatunek ten jest bardzo podatny na atak mszyc i innych szkodników roślin. Wymaga ciągłego oprysku. Na zimę roślinę należy odpowiednio zabezpieczyć przed zmarznięciem, gdyż kwiatostan powstaje jedynie na strych pędach.
Hortensja pnąca
Największe rozmiary przybiera hortensja pnąca. Jej naturalnym środowiskiem jest Azja wschodnia, gdzie jej pędy sięgają nawet 20 metrów. Również w Polsce dorasta do 8 m wysokości. Hortensja pnąca dobrze znosi niskie temperatury i nie wymaga żadnych zabezpieczeń na zimę. Nie ma też konieczności obcinania pędów. Czepia się podłoża przy pomocy korzeni czepnych. Można nią obsadzać mury, budynki, płoty. Chętnie owija się wokół drzew. Zaletą hortensji pnącej są duże błyszczące zielone liście, które jesienią zmieniają swoją barwę. Kwitnie od czerwca do lipca. Kwiaty są białe o średnicy kwiatostanu 25 cm.
Chcąc hodować hortensję pnącą należy dobrze zastanowić się nad wyborem stanowiska. Roślina nie lubi słońca, najlepszy dla niej będzie półcień. W przypadku elewacji budynku najlepsza dla hortensji pnącej będzie strona północna lub wschodnia. Po zasadzeniu musimy uzbroić się w cierpliwość, bo pierwsze kwiaty pojawią się dopiero po 4-5 latach. Również na początku przyrost rośliny nie jest zbyt imponujący. W pierwszych latach jest to 0,5 m na rok, potem około 1 m.
Hortensja piłkowana
Hortensja piłkowana swoim kwiatostanem przypomina hortensję kosmatą. Tak samo na obrzeżach kwiatostanu złożonego z drobnych kwiatków są duże białe kwiaty. Hortensja ta pochodzi terenów górzystych Korei i Japonii. Dobrze znosi niskie temperatury. Lubi słoneczne miejsca. To niski krzew o ząbkowanych liściach. Kwiatostan powstaje na nowych pędach. Wiosenne ciecie starych pędów wpływa korzystnie na obfite kwitnienie.
Jakiego gatunku jest moja hortensja?
Gatunki hortensji mają charakter dość umowny. Przez lata ogrodnicy modyfikują rośliny tak aby nadawały się do uprawy w naszym klimacie i by jednocześnie cieszyły oko swoim wyglądem. Przykładowo drzewko Grandiflora Hydrangea to nie jest jedynie hortensja bukietowa, ale zarazem krzewiasta, która wygląda jak typowe drzewo owocowe, tyle, że kwitnie przez całe lato. Dlatego ciężko jest czasem określić jakiego gatunku jest konkretnie nasza hortensja.
Stanowisko właściwe dla hortensji
Zazwyczaj sadząc hortensję w ogrodzie pamiętajmy, że nie jest to kwiatek, ale rozrastający się krzew. W naszym przypadku po kilku latach hortensja zaczęła blokować bramę przesuwną i musieliśmy ją przesadzić.
Hortensję trzeba odpowiednio wyeksponować w ogrodzie, ażeby móc cieszyć się jej urokiem. Najlepiej hortensje wyglądają, gdy rosną w szpalerze, na tle ściany budynku. Mogą to być również stanowiska pojedyncze na trawniku, w formie klombu. Posadzone przy płocie będą z pewnością wzbudzać zachwyt przechodniów.
Stanowisko powinno być niezbyt nasłonecznione i osłonięte od wiatru.
Pielęgnacja hortensji
Podłoże do uprawy hortensji powinno być żyzne, próchnicze, o kwaśnym odczynie. Najlepiej podczas sadzenia obsypać krzewy kwaśnym torfem. Gdy o tym zapomnieliśmy lub roślina już rosła, należy ziemię zakwasić specjalnymi nawozami, ściółkowaniem igliwiem i korą. Pamiętajmy by ziemię nawozić nawozami dla roślin kwasolubnych niezawierających wapnia. Nawozimy je do połowy lipca, by mogła przygotować
się do zimy.
Hortensję należy nawadniać zwłaszcza w czasie upałów.
Przycinanie hortensji
Przycinanie hortensji musi być dostosowane do konkretnego gatunku i tego na jakich pędach pojawia się kwiatostan. Jest to sprawa bardzo indywidualna. Często nawet sprzedawca ma z tym problem. Do tego najlepiej dojść metodą corocznej obserwacji. Najczęściej zaleca się przycinanie pędów zeszłorocznych wczesną wiosną, zwłaszcza w przypadku hortensji, u których kwiatostan powstaje na nowych pędach. Z zależności od gatunku miejsce przycinania jest dokładnie określone. Gdy kwiatostan powstaje na strych, zeszłorocznych pędach na wiosnę usuwamy jedynie pędy uszkodzone, a jesienią te które uschły i są połamane.
Rozmnażanie hortensji
Hortensję jest łatwo rozmnożyć. W zależności od pory roku możemy zastosować trzy metody. Wczesną wiosną możemy rozmnażać hortensję przez odkłady. W tym celu przysypujemy ziemią młode pędy na kilka tygodni by puściły własne korzenie. W czerwcu hortensję rozmnażamy poprzez zielone sadzonki z bocznych pędów. Ukorzeniają się one w ciągu 3-4 tygodni w podłożu z mieszaniny torfu i piasku. W sierpniu możemy pozyskać sadzonki korzeniowe.
Zabezpieczanie krzewów hortensji na zimę
Konieczność zabezpieczenia hortensji na zimę zależy od tego, jaki jest gatunek konkretnej hortensji. W zależności, gdzie powstaje kwiatostan, na starych (zeszłorocznych) czy na młodych pędach będziemy je zabezpieczać na zimę lub nie. Zazwyczaj jeżeli kwiatostan powstaje na strych pędach powinniśmy je zabezpieczyć przed mrozem. Dotyczy to zwłaszcza hortensji ogrodowej, piłkowanej, dębolistnej i kosmatej. Hortensje te zawiązują pąki kwiatowe latem, na rok przed kwitnieniem. Dlatego musimy je zabezpieczyć na zimę by nie przemarzły.
Wykonać to możemy owijając krzew geowłókniną, a korzenie zabezpieczamy przed mrozem gałązkami igliwia i korą.
Pamiętajmy żeby tak zabezpieczoną hortensję nie odsłonić za wcześnie! Odsłonięta, zachęcona do wegetacji roślina będzie bardzo podatna na zmarznięcie, gdy przyjdą zdradliwe, wiosenne przymrozki. Najlepiej poczekać z odsłonięciem do 15 maja.
#hortensja #hortensja ogrodowa #aranżacja ogrodu #krzewy do ogrodu #kwiaty do ogrodu #pielęgnacja hortensji
Hobby. Nowalijki i kiełki z własnej hodowli
Okres jesień-zima-wiosna, to czas kiedy ciężko jest samemu wyhodować własne warzywa, tym bardziej, że nie każdy ma własny ogródek. Nawet latem susze, czy ulewy nie sprzyjają należytemu dbaniu o własny ogródek. Do tego okres wyjazdów, praca, brak czasu... Koszty ciągłego podlewania. To wszystko może zastąpić nam domowa hodowla własnych nowalijek, w postaci kiełków, czy coraz bardziej popularnych listków (tzw. mikrolistków). Dodajmy hodowla, która wymaga niewiele miejsca.
Domowy ogródek
Jest dużo zalet takiej hodowli. Przede wszystkim taka hodowla kiełków jest całoroczna. Dostarcza potrzebnych nam witamin, minerałów, soli mineralnych. Choć kiełki są niewielkie zawierają skondensowane ilości wartości odżywczych. Przecież kiełki wymyślono dla marynarzy pływających w długie rejsy, aby uchronić ich przed szkorbutem i innymi chorobami. Można o tym przeczytać w poradniku Zachowajmy Zdrowie. Ich smak jest jak koncentrat z dojrzałych warzyw. Kilka kiełków rzodkiewki, czy rzeżuchy dodanych do jajecznicy podniesie jej aromat niczym pęczek szczypiorku. Poza tym nasz ogródek jest ekologiczny, bez nawozów i mamy go zawsze pod ręką. Nie musimy iść do sklepu by mieć świeży i zdrowy dodatek do sałatki, surówki, kanapek, czy dań na gorąco.
Rzeżucha na Wielkanoc
Chyba w każdym domu mamy do czynienia z hodowlą rzeżuchy, czy owsa w okresie wielkanocnym? Czyli pierwszy krok do hodowli mamy już za sobą. Wiemy, że wystarczy do tego głęboki talerz, salaterka i lignina. Salaterka musi być na tyle duża żeby pasowała do środka głębokiego talerza. Owijamy salaterkę ligniną, umieszczamy w głębokim talerzu i namaczamy wodą. Nasiona rzeżuchy wsypujemy do szklanki i zalewamy ciepłą woda. Następnie odstawiamy nasiona na godzinę, muszą puścić śluz. Po godzinie łyżeczką równomiernie rozkładamy nasiona na owiniętej ligniną salaterce. Stawiamy w widnym, miejscu. Jeżeli jest to miejsce silnie nasłonecznione pamiętajmy żeby rzeżuchę obracać i zraszać - tak by lignina zbytnio nie wyschła. Zazwyczaj woda zbierająca się w głębokim talerzu będzie równomiernie nawadniać naszą hodowlę, ale lepiej sprawdzać czy się nadmiernie nie wysusza.
Jak przygotować własną hodowlę kiełków?
W ten sposób możemy hodować wiele roślin na kiełki, czy listki. Hodowla kiełków jest o tyle prostsza, że nie wymaga podłoża. Praktycznie wystarczy nam słoik, najlepiej stożkowy, oraz gaza. U nas zamiast gazy lepiej sprawdza się stara firanka. Musi być na tyle gęsta żeby nasiona przez nią nie przelatywały. Słoik jest typowym sposobem hodowli kilkucentymetrowych kiełków. Zwłaszcza z małych nasion. Do hodowli kiełków z większych nasion, potrzebna jest kiełkownica. Przydaje się ona również, gdy nie chcemy zatrzymać wegetacji na poziomie kiełków. Wówczas również kilkumilimetrowe kiełki umieszczamy w kiełkownicy, aby urosły im listki.
Najczęściej produkowane są kiełkownice trzy poziomowe. Przy ich kupnie zwróćmy uwagę czy są one wyposażone w koreczki blokujące zatykanie się otworów odprowadzających wodę przez niewielkie nasiona.
W internecie można również znaleźć sposób hodowli kiełków w woreczkach lnianych. Podobno tak właśnie w dawnych czasach hodowano kiełki na statkach, dla marynarzy, zapewniano w ten sposób niezbędną porcję witamin i składników mineralnych. Nas ten sposób nie przekonuje z uwagi na brak dostępu światła do kiełkujących nasion. To przecież ogranicza rozwój chlorofilu.
Jakie nasiona do domowej hodowli nowalijek?
Przy wyborze nasion do domowej hodowli musimy kierować się nie tylko właściwościami roślin. Należy przy ich kupnie zwrócić uwagę, czy są one przeznaczone do hodowli na kiełki, lub na listki. Nasiona przeznaczone do wysiewu do gruntu są zaprawione nawozem i środkami ochrony przed szkodnikami. Tego nie potrzebujemy w domowej hodowli, bo nasiona będą przez nas spożywane!
Namaczanie nasion
Bez względu na to czy kiełki będziemy hodować w słoiku, czy w kiełkownicy musimy nasiona pobudzić do wegetacji. Wszystko zależy od tego jakich roślin nasiona będziemy hodować. W większości roślin wystarczy kilku, czy kilkunastu godzinne moczenie w ciepłej wodzie. Zazwyczaj takie nasiona zalewamy ciepłą wodą i odstawiamy na 24 godziny, pod przykryciem z firanki. Jednak niektóre nasiona jest trudniej obudzić do rozpoczęcia wegetacji. Zaleca się wówczas, by takie nasiona przed zalaniem wodą trzymać w lodówce, lub wręcz w zamrażarce. Przykładem jest burak, czy kukurydza. Dlatego należy dokładnie sprawdzić jak konkretne nasiona wchodzą w okres wegetacji.
Codzienna opieka nad kiełkami ogranicza się do ich płukania. Zazwyczaj wystarczy to zrobić raz dziennie. Do słoika wlewamy wodę i pozostawiamy na 15 minut. Potem wodę wylewamy i stawiamy słoik pod kątem. tak by kiełki swobodnie oddychały. W kiełkownicy wystarczy wlać raz dziennie pół litra wody. Nasiona, które puszczają śluz, albo mają osłonki podatne na pleśnienie i dobrze jest przepłukiwać je co jakiś czas pod bieżącą wodą. Trzeba mieć na uwadze, że przy wielu kiełkach to co wygląda na pleśń, jest naturalnym meszkiem, rodzajem mikroskopijnych korzeni.
Hodowla listków (mikrolistków)
Nie wszystkie rośliny nadają się na kiełki. Przykładowo słonecznik ma osłonkę, która jest podatna na ataki pleśni. Zboża są dużo bardziej wartościowe w postaci trawy niż kiełek. Poza tym nie zawsze zadowalają nas kilkunastomilimetrowe kiełki. Wolimy zbierać bardziej obfite plony. By móc jeść kiełki z listkami, trawę z pszenicy, czy owsa, a nawet kilkunastocentymetrowe roślinki fasoli mung trzeba im stworzyć nieco inne warunki do wzrostu. Do tego służą specjalne szklarenki do hodowli listków. To zwykłe skrzyneczki plastikowe, z profilowanym dnem i przykryciem z przezroczystego tworzywa. Dzięki temu utrzymują one wilgoć nawet, nawet gdy będą stać na słońcu. Oczywiście z nasłonecznionym miejscem nie wolno przesadzić. Podobnie jak to jest w przypadku kiełkownicy, nasza hodowla po prostu może się zaparzyć od ciepła.
Jako ściółkę do wzrostu nasion polecane są kostki włókna kokosowego. Nie zawierają one ukrytych chwastów, czy niepożądanych składników. Do typowego pojemnika służącego hodowli listków wystarczy włożyć dwie kostki włókna kokosowego, które po namoczeniu zapełnią całe dno pojemnika. Taka ściółka wystarcza na dwie, do czterech hodowli.
Z naszego doświadczenia wynika, że dużo bardziej wygodną w hodowli listków jest lignina. Jest ona dobrze nam znana z wielkanocnej hodowli rzeżuchy. By łatwiej oddzielać od podłoża roślinki w "okresie zbiorów" na ligninę kładziemy gęstą tkaninę w postaci wspomnianej już firanki. W ten sposób łatwiej jest odseparować celulozowe włókna od wyhodowanych roślin.
Żniwa!
Zbiór roślin z naszej uprawy jest dość prosty. W przypadku kiełków wystarczy je opłukać pod bieżącą wodą i przelać wrzątkiem. Niektóre rośliny lepiej jest dodatkowo zblanszować. Dotyczy to zwłaszcza niektórych roślin strączkowych, które należy zagotować.
Listki "kosimy" przy pomocy nożyczek. Wyższość ligniny nad włóknem kokosa polega na tym, że nie musimy wypłukiwać włókien kokosowych z zebranych roślin. Łatwiej jest też ścinać uprawę z ligninowej maty. Wyjmujemy ją z pojemnika do hodowli i centymetr po centymetrze odcinamy.
#hobby #własna hodowla #nowalijki #zdrowa żywność #kiełki #listki