Inside Your Life | blog lifestylowy

W biurach podróży można coraz częściej znaleźć oferty pobytów w hotelach położonych w zachodniej Turcji, na wybrzeżu egejskim. To świetny kierunek dla tych, którzy chcą połączyć pobyt na wczasach ze zwiedzaniem. Jak widać na mapie zamieszczonej w części pierwszej naszej wędrówki po Turcji, w zachodniej części mamy dużą ilość zabytków sztuki antycznej.

Tym razem samoloty lądują w Stambule na Sabiha Gokcen, Izmirze, Dalamanie, Bodrum...

Najciekawsze hotele są położone w okolicach Marmaris, Kusadasi i samym Stambule. Stambuł to duża metropolia, stolica prowincji Instambuł. Jedno z największych miast na świecie liczące ponad 15 mln mieszkańców. To najludniejsze miasto Europy. Tak bo w dużej części Stambuł znajduje się po europejskiej stronie cieśniny Bosfor łączącej Morze Czarne z Morzem Maramra i dalej przez Dardanele z Morzem Egejskim. Jest to jednocześnie jedno z najstarszych miast świata. Zostało założone w  660 r. p.n.e. jako Bizancjum. Od 330 r. n.e. znane było jako Konstantynopol.

W samym Stambule mamy wiele miejsc godnych uwagi. Oprócz czterech mostów łączących Europę z Azją, najbardziej znanym zabytkiem jest Błękitny Meczet i Meczet Sulejmana, oraz dawna świątynia chrześcijańska z czasów soboru Nicejsko-Konstantynopolitańskiego - Hagia Sophia - obecnie muzeum. Po zdobyciu Konstantynopola przez Turków w 1453 roku kościół pełnił funkcję meczetu. Dobudowano do niego cztery minarety.

Sobór Nicejsko-Konstantynopolitański z 325-381 roku wyznaczył podstawy wiary Kościoła Powszechnego. Wcześniej kościoły chrześcijańskie były rozproszone. Kres tym podziałom położył dopiero w 381, sobór w Konstantynopolu, na którym uchwalono wspólne wyznanie wiary (credo).

Co ciekawe większość soborów scalających chrześcijan odbywało się na terenie dzisiejszej zachodniej Turcji. Sobory odbywały się w Nicei dzisiejszy İznik (przedmieścia Stambułu), Konstantynopolu, Efez,  Chalkedonie (dziś Kadıköy, dzielnica Stambułu). W tych czasach sobór był dla chrześcijan najwyższą władzą kościoła. Dopiero później (w 1054 roku) nastąpił podział na kościół katolicki i prawosławny. Można powiedzieć, że we wczesnym chrześcijaństwie Konstantynopol był jak Watykan dla katolików. Po podziale kościoła do 1453 r. Konstantynopol stał się siedzibą patriarchy ekumenicznego, honorowego przywódcy prawosławia. Siedziba Patriarchatu Konstantynopolitańskiego mieściła się (i mieści do dziś) w Katedrze św. Jerzego w Stambule. W 2006 roku odwiedził ją papież Benedykt XVI.

Szczególnym miejscem pielgrzymek chrześcijan i nie tylko, jest dom Matki Bożej w Meryemana niedaleko Efes, na wzgórzu Coressus zwanym Wzgórzem Słowików. To tu na swoją pierwszą pielgrzymkę dziękczynną wybrał się jako papież Jan Paweł II. Niepozorne domostwo położone na zalesionym wzgórzu niczym się nie wyróżnia. Dopiero widok pielgrzymów i uzbrojonej ochrony świadczy, że jest to ważne miejsce. Przyznam się, że jest to niezwykle ekumeniczne miejsce. Modlą się tam nie tylko chrześcijanie. Dom matki proroka odwiedzają zarówno Żydzi jak i wyznawcy Islamu.

Znaczenie domu pochodzącego z czasów pierwszych chrześcijan odkryto zaledwie 130 lat temu. Prace badawcze zlecił ówczesny biskup Izmiru, zainspirowany zapiskami siostry Anny Katarzyny Emmerich. Wyniki badań potwierdziły ze zachowana budowla z VI wieku n.e. znajduje się na fundamentach sięgających czasów Chrystusa. Matkę Boską do Efezu sprowadził św. Jan, który także spędził tu ostatnie dni swojego życia, pełniąc funkcję Biskupa Efezu. To tu pisał Ewangelię i został pochowany w Selçuk w pobliżu Efez.

Azja pełniła od zawsze strategiczne miejsce. Brama do Azji i Europy. Nic więc dziwnego, że to właśnie tam budowano warownie o znaczeniu militarnym, rozwijały się miasta dzięki możliwości wymiany towarów między cywilizacją wschodu i zachodu. Duży wpływ na rozwój tych terenów miał Aleksander Macedoński zwany Wielkim. To jego ekspansja na terenach Azji Mniejszej, i dalej, aż po Egipt przyczyniła się do rozwoju i urbanizacji tych terenów. Grecy przynieśli ze sobą cywilizację. Najlepiej widzimy to w Efez. Zachowały się tam ruiny Świątyni Artemidy, Biblioteki Celsusa, Wielki Teatr i mniejszy Teatr Odeon, budynek rady miejskiej Prytanejon, Termy Variusa, Świątynia Domicjana, Fontanna Pollio, Brama Herkulesa ze słynną Nike i wiele innych. Są również łaźnie miejskie, publiczna toaleta z elementami ogrzewania podłogowego, Posąg Scholastyki, świetnie zachowana Świątynia Hadriana, jak również brama Mazeusa i Mitridiusza. Na jednym z kamieni zachowała się nawet reklama domu publicznego.

W pobliżu portu znajduje się Kościół Marii Panny z II wieku. Kościół był miejscem soboru efeskiego w 431 roku.

W Apokalipsie wg św. Jana możemy dowiedzieć się o siedmiu Kościołach chrześcijańskich na terenie Azji Mniejszej (Ap 1,4-8). Są to Kościoły w Efez, Smyrnie (Izmir), Pergamonie (Bergama), Tiatyrze (Akhisar), Sardis (wioska Start), Filadelfii (Alaşehir) i Laodycei (Denizli). We wszystkich tych miejscach znajdziemy ślady budowli antycznych. W okolicach Denizli zachowały się również zabytki architektury starożytnej w Hierapolis. Dziś powiedzielibyśmy, że to było starożytne uzdrowisko. Jest tam dobrze zachowany teatr i termalny Basen Kleopatry, w którym możemy wykąpać się podczas zwiedzania Pamukkale. Poza tym pojedyncze budowle znajdziemy na terenie całej Turcji, nawet przy granicy z Syrią.

Dla dzieci atrakcją może być rekonstrukcja konia trojańskiego, na terenach dawnej Troi (Tevfikiye).

Największą atrakcją przyrodniczą zachodniej Turcji są wodospady wapienne w Pamukkale. Ten cud natury dający niezapomniane wrażenia. Pisaliśmy o namiastce Pamukkale na Słowacji niedaleko Spiskiego Hradu - Siva Brada Geyser, ale w Turcji jest o wiele większy oryginał.

Pamukkale było słynnym kurortem jeszcze w starożytności. To z tego powodu powstało "uzdrowisko" Hierapolis.  Starożytne miasto położone na zboczu wapiennej góry Cökelez. Miasto to zostało założone w II wieku przed naszą erą przez króla Pergamonu Eumenesa II. Wcześniej w miejscu tym ludy pogańskie oddawały cześć bogini - matce ziemi. Przyciągały ich gorące, lecznicze źródła. Około 500 lat przed naszą erą istniało tu duże miasto Cydrara, które legło w gruzach w trzęsieniu ziemi w 17 roku przed naszą erą. Rzymianie odbudowali miasto, ale ponownie uległo zniszczeniu w trzęsieniu ziemi w roku 60 naszej ery. W II wieku naszej ery wybudowano tu Wielkie Łaźnie termalne. Oprócz basenu Kleopatry były również i inne baseny z wodą o różnej temperaturze. Obok basenu były sale do wypoczynku, sala do ćwiczeń, (tak zwana palestra szkoląca zapaśników i gladiatorów),  oraz osobne sale do wypoczynku dla elity i dla cesarza. Do dziś zachowała się antyczna ulica Frontiniusa, z której rozciąga się wspaniały widok na kaskady wapienne. W tym miejscu możemy spotkać pary nowożeńców, którzy zjeżdżają się z całej okolicy na sesje zdjęć ślubnych. Z okresu Hellenistycznego zachowała się Świątynia Apolla, Łaźnia Rzymska, Plutonium zwane Jaskinią Demonów, a przede wszystkim Teatr Rzymski.

Woda termalna spływająca z wapiennej góry Cökelez, tworzy kaskady, malownicze tarasy przypominające misy. Woda stworzyła ten cud natury w ciągu 14 tyś lat. Gorące źródła zawierają w sobie wapń i tlenek węgla. Woda spływając z góry wychładza się wytrącając węglan wapnia, który osadza się na kaskadowym zboczu. Tworzą się w ten sposób śnieżnobiałe misy, w których woda przelewa się niczym w fontannie.

Jeszcze 20 lat temu turyści mogli chodzić bezpośrednio po tych tarasach, brodząc w wodzie. Obecnie są wyznaczone specjalne trasy by nie niszczyć dzieł jakie stworzyła natura. Podczas wycieczek kilkudniowych noclegi są zapewniane na miejscu w kameralnych hotelikach w Pamukkale. Zaletą tych niewielkich hoteli są patia wypełnione basenami. W ten sposób w pokojach jest naturalna klimatyzacja, a skromne pokoiki nie przeszkadzają bo całe życie toczy się przy basenie.

Wieczorem polecamy ponownie odwiedzić oświetlone tarasy Pamukkale.

Niedaleko portu lotniczego w Dalamanie płynie rzeka Dalyan, potocznie zwana turecką Amazonką. Rzekę tę często w swoich wywiadach wspominają Dustin Hoffman, czy Sting. Rejs po rzece Dalyan dostarcza wiele atrakcji. Rzeka wije się wśród malowniczych skał. Z pokładu statku możemy podziwiać wykute w skałach grobowce królewskie kryjące tajemnice starożytnego miasta licyjskiego Kaunos. Oprócz grobowców w Kaunos zachował się antyczny teatr i łaźnie dobrze widoczne również z rzeki. W jeziorze Koycegiz zażyjemy odmładzające kąpiele błotne. Tamtejsze błoto mineralne odżywia i ujędrnia cerę. Świetnie nadaje się na maseczkę nawilżającą. Po niej skóra staje się delikatna i aksamitna.W rzece możemy podziwiać błękitne kraby, jak również największe na świecie żółwie Caretta. Objęte ochroną UNESCO. Składają one jaja na plaży Iztuzu.

Podczas wycieczek kierowcy autokarów często zabierają turystów do okolicznych fabryk, czy rzemieślniczych manufaktur. Możemy zobaczyć jak szlifowane są kamienie szlachetne takie jak ametyst, agat, malachit, onyx, szmaragd, turkus. Wejdziemy do fabryki dywanów by zobaczyć pokaz warsztatu tkackiego. Przy stacji benzynowej zauważymy pole bawełny, a potem w jednym z domów zastaniemy przy pracy prządkę przerabiającą bawełnianą watę na nici.

O tym już jednak w części trzeciej wędrówki po Turcji. Odwiedzimy w niej tereny Kapadocji i Turcji centralnej. Poznamy Derwiszów, Ataturka i wejdziemy do Meczetów.